गावच्या घराबाहेर अंगणात एक छोटंसं तुळशी वृंदावनही आहे. आजी रोज पहाटे तिकडे रांगोळी घालते आणि सकाळ संद्याकाळ तुळशीची पूजा करते. 

महान हिमालयाने संरक्षित आणि पवित्र गंगेने सिंचित केलेला आपला भारत हा एक स्वतंत्र स्वावलंबी देश आहे.

या वेबसाइटवरील माहिती कोणत्याही रूपात कॉपी करणे, पुनर्वापर करणे एक गंभीर गुन्हा आहे.

त्यानंतर, गावकऱ्यांनी विणकाम बंद केले आणि फक्त शेतीवर अवलंबून राहिले.

या गावाविषयीची माझ्या मनातील ओढ मात्र विलक्षण आहे, त्यामुळे सुट्टी पडते कधी आणि आपण आजोळच्या गावाकडे पळतो कधी याची मी आतुरतेने वाट पाहत असतो.

महानगर आणि महानगरातील जीवन संभाव्य आणि रोमांचक असू शकते, परंतु ग्रामीण खेडे आणि ग्रामीण भागातील जीवन हे शहरी जीवनापेक्षा पूर्णपणे वेगळे असते. संपूर्ण भारतीय उपखंडात विखुरलेली भारतीय गावे ही भेट देण्यासारखी सुंदर ठिकाणे आहेत.

भारतातल्या प्रत्येक राज्याची स्वत:ची ओळख, वैशिष्टे आहेत.

गावातून एक नदी वाहते. जवळच एक डोंगर आहे. गावातील लोक शेतकरी आहेत. ते खूप प्रेमळ आहेत. ते सर्वांना मदत करतात. मला माझे गाव खूप आवडते.

माझं गाव, जनांनी स्वच्छतेच्या लागू केलेल्या उपायांना अनुसरून स्वच्छतेचं सफर सुरू केलं.

गावकऱ्यांचा मुख्य व्यवसाय शेती आहे. बलभद्रपूर भाजीपाला उत्पादनात प्रसिद्ध आहे. नदीमुळे हंगामी भाज्या चांगल्या दर्जाच्या आणि स्वस्त दरात उपलब्ध आहेत.

माझ्या गावात नदीच्या शेजारी फुटबॉलचे मैदान आहे, जिथे मी आणि माझे मित्र लहानपणी खेळायचो.

माझ्या देशाची लोकसंख्या सुमारे १ अब्ज २१ कोटी आहे. अनेक भाषा आणि बोली बोलणारे लोक येथे राहतात.

माझे सारे बालपण मुंबईत गेले आणि शिक्षणही मुंबईतच झाले. तरी मला खरी ओढ असते ती देवराष्ट्राची. कारण देवराष्ट्र ही माझी जन्मभूमी आहे. देवराष्ट्र हे माझ्या आजोळचे गाव. या गावाच्या नावात 'देव' आणि 'राष्ट' असे दोन महान शब्द असले, तरी हे गाव मात्र अगदी छोटेसे आहे.

निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव: अशी निष्ठा, अशी more info विश्वासी गावची आणि तिचं आश्रय, स्वच्छ गाव.